Wydawnictwo Otwarte

Książki

„W cieniu wierzb” – Sylwia Kubik (recenzja przedpremierowa!)

9 stycznia, 2022 by 1 Comment
Read More
w cieniu wierzb kubik okładka

Sylwia Kubik, W cieniu wierzb, Wydawnictwo Otwarte 2022.
#MamaDropsaCzyta

Twoim przeznaczeniem jest miłość.

W cieniu wierzb postaw krok do miłości.

W cieniu wierzb odkryj tajemnice i sekrety z przeszłości.

W cieniu wierzb zostań z Ewą na zawsze…

To już trzecie i zarazem ostatnie spotkanie z mieszkańcami Żuław. Nie będzie już miejsca na niedomówienia, zagadki, sekrety, które narobiły dużo złego. Zwycięży miłość. Bo zawsze zwycięża. Zwłaszcza, gdy za pióro chwyta Sylwia Kubik.

Na wybaczenie i na miłość nigdy nie jest za późno.

Czy Ewa i Kamil znajdą w sobie odwagę, by się o tym przekonać?

W końcu nadeszło lato pachnące sianem i zbożem. Dla jednych czas odpoczynku i zabawy, dla innych ciężkiej pracy – i zmierzenia się z problemami. Ewa przekonała się, że uciekanie przed przeszłością sprowadza na nią tylko nieszczęścia. Jej marzenia posypały się jak domek z kart. Musi więc zacząć od nowa budować swoją przyszłość, tym razem na porządnych fundamentach.

Tylko czy można odzyskać utracone zaufanie i dobre imię? Czy można definitywnie zamknąć przeszłość?

„W cieniu wierzb” to trzeci tom historii Ewy, w którym ponownie zajrzysz do kuchni Rozalii i zachwycisz się żuławskimi pejzażami. Zanurzysz się w opowieść o sile miłości, na którą nigdy nie jest za późno. Takiej, która potrafi rozkwitnąć tam, gdzie najmniej się tego spodziewamy.

– opis wydawcy

Zakończenie II tomu pozostawiło czytelnika z drżącym sercem i ogromnym niepokojem o jednego z bohaterów. To, co się stało na żuławskiej drodze, zmieniło wszystkich. Pozwoliło im przewartościować dotychczasowe życie, podjąć decyzje i zbliżyć się do tych, których nigdy nie postrzegano w kategorii przyjaciół.

Główna bohaterka Ewa podjęła decyzję, że będzie żyć według własnych zasad i dla siebie, stanie się bardziej asertywna wobec otaczających ją ludzi. Nie mogła też ciągle chować przeszłości do szuflady, ponieważ ona prędzej czy później wróci. Należy się z nią uporać i zamknąć. Mogła liczyć na iście matczyne wsparcie Matyldy, ponieważ wiele z przeszłości je połączyło. Wciąż tkwiło w nich przerażone dziecko, musiały zatem uporać i zmierzyć się z przeszłością, aby udowodnić przede wszystkich sobie i ukochanym osobom, że zawsze warto walczyć o siebie. Przy wsparciu bliskich osób zawsze jest możliwe, by krok po kroku dążyć ku lepszemu. Poza tym miłość czyni cuda. Przekonacie się o tym, czytając powieść.

Pełen życia i optymizmu do tej pory Kamil również wyciągnął z dramatycznych okoliczności życiową lekcję. Uświadomił sobie, jak kruche jest życie. Musiał się uporać z wieloma problemami i swoją przyszłość zbudować na tym razem porządnych fundamentach. Głupotą było bowiem budowanie na piasku, kiedy można na skale, dzięki której dom będzie mógł się oprzeć każdej zawierusze. Dom to metafora naszego życia, a porządne fundamenty to wartości takie jak: rodzina, miłość, przyjaźń, wiara, nadzieja, szczerość, zaufanie. Poznanie historii, w której tragedia goniła tragedię, poranionej przez ludzi Ewy z całkiem innego świata dodało mu odwagi i zmotywowało do działania. Efekty tego dostarczą czytelnikowi cały wachlarz emocji. Będzie się działo w życiu Ewy i Kamila.

Pisarka w serii powiślańskiej i żuławskiej wśród plejady bohaterów zawsze umieszcza starszych ludzi z ogromnie ciężkim bagażem różnorodnych przeżyć i doświadczeń. Szczególnie polubiłam Bronka, Matyldę, Rozalię, którzy zawsze służyli młodym radą, wsparciem, swoją obecnością. Historie ich życia są autentyczne i poruszają serce, wywołując w nim całą paletę emocji i uczuć. We wspomnieniach Bronka pojawił się wątek II wojny światowej i trochę historii regionu.

Bronek stał się dla niej ostoją w tym trudnym czasie. U niego znajdowała spokój i zrozumienie. Spędzała tu każdą wolną chwilę i wciąż było jej mało. Zawsze z żalem opuszczała jego cichy dom i wracała do pełnej gwaru gospody.

Była niezwykła kobietą. Mądrą dzięki życiowemu doświadczeniu i dobrą. Wnosiła wiele radości w jego dotychczas samotne życie.

W cieniu wierzb pisarka udowodniła nam, że nigdy nie jest za późno na miłość. Ona zawsze może zapukać do naszych serc, nie pytając o wiek.

Prolog, koszmarne sny Ewy pojawiające się kilkakrotnie w toku akcji dotyczą ważnej tajemnicy związanej z historią starego domu i z wątkiem Wandy i Wacława. Jej rozwiązanie nie jest proste. Aż w końcu elementy jak puzzle zaczynają się układać w całość…

Akcja toczy się wśród żuławskich pól, wierzb rosochatych, symbolu Żuław i regionalnych smaków. Tak, tę powieść odbiera się wszystkimi zmysłami. Obcowanie bohaterów z piękną przyrodą przynosi im ulgę, pomaga uporać się z emocjami lub z nimi współgra, daje zapomnienie, zapewnia relaks. Przyroda jest świadkiem wielu wydarzeń, niektóre otula, spowija mgła, zanim ujrzą dzienne światło. Sylwia Kubik tak pięknie namalowała je słowem, że bez trudu możemy sobie je wyobrazić. Język powieści jest tak plastyczny i obrazowy, że krajobrazy żuławskie przesuwają się przed naszymi oczyma jak film,  a kolejne dania serwowane w gospodzie drażnią nasze kubki smakowe, wzmagając apetyt.

Powieść „W cieniu wierzb” mnie zachwyciła, wręcz oczarowała. Chłonęłam ją wszystkimi zmyślami, mojej wyobraźni została zaserwowana prawdziwa uczta. Wielowymiarowość tej historii pozwoliła mi dołączyć do grona bohaterów i razem z nimi przeżywać kolejne chwile wzruszeń, radości, ale i smutków. Sylwia Kubik udowodniła, że pióro z każdą kolejną książką coraz lepiej leży w jej dłoni a płynące po kartkach słowa delikatnie szumią w sercach czytelnika… Niczym żuławskie wierzby…

Tekst powstał we współpracy z Wydawnictwem Otwartym – dziękuję za egzemplarz książki.

Książki

„Krawcowa z Paryża” – Georgia Kaufmann (#MamaDropsaCzyta)

8 listopada, 2021 by
Read More
krawcowa z paryża recenzja

Georgia Kaufmann, Krawcowa z Paryża, Wydawnictwo Otwarte, 2021.
#MamaDropsaCzyta

10 listopada to dzień premiery fascynującej powieści Georgii Kaufmann „Krawcowa z Paryża”. Do jej napisania zainspirowały Autorkę wydarzenia z przeszłości jej babki, matki a także jej własne przeżycia. Elegancka okładka książki przyciąga wzrok a rekomendacje ze skrzydełka zachęcają do sięgnięcia i zanurzenia się w lekturze. Trudno się oderwać od książki!

Poruszająca zmysły, napisana z rozmachem i niezwykle wciągająca „Krawcowa z Paryża” jest również olśniewająca i pięknie skrojona jak suknia od Diora.

                                                                                                  Rachel Rhys

Zapraszam na garść refleksji po lekturze jednej z najpiękniejszych książek tej jesieni. Tak bardzo potrzebuję teraz przenieść się do innego świata i innego czasu, gdy rodziły się największe domy mody i najsilniejsze uczucia. Rosę, utalentowaną bohaterkę powieści, poznajemy w chwili, gdy ma sześćdziesiąt trzy lata i postanawia opowiedzieć córce historię swojego życia. Urodziła się i dzieciństwo spędziła w Oberfals, we włoskich Alpach. Z czasem mieszkańcy mieli problem z określeniem swojej tożsamości pomiędzy niemiecką a włoską. Z rozrzewnieniem wspomina dzień, w którym dostała lalkę. Umiała już wtedy szyć i robić na drutach, więc pierwsze projektanckie próby to ubranka dla lalki Elżbiety uszyte z resztek, ścinków, podartych serwet czy obrusów z Gasthausu rodziców. I nagle wszystko zmieniła wojna, do Tyrolu wkroczyli Niemcy i ogłosili go częścią Wielkiej Rzeszy. W 1943 roku życie piętnastoletniej wtedy Rosy zmieniło się nieodwracalnie. Jedno bolesne wydarzenie położyło się cieniem na jej dalszym życiu. Zdradzona przez swojego ojca i niemająca oparcia w matce musiała szybko dorosnąć. Uciekła od bolesnej przeszłości z walizką w ręku, by rozpocząć nowe życie. A pomógł jej w tym listonosz Laurin. To, że potrafiła szyć, projektować, przerabiać zapewniło jej przetrwanie w Bressen i uświadomiło jednocześnie, co może osiągnąć starannym krojem i szyciem. Postanowiła zostać krawcową. Krojenie, lamowanie, zwężanie, poprawianie sukienek znajomej i jej przyjaciółek to dla Rosy przyśpieszony kurs krawiectwa i przedsiębiorczości. Bardzo szybko opanowała tajniki krawiectwa maszynowego. Z przyjaciółką snuły wizje wyjazdu do Paryża.

Była to porywająca wizja, przyszłość, o jakiej nigdy nie śmiałam marzyć – jak świeca zapalona w mroku. Nagle, na ułamek sekundy, w samym środku tej roztoczonej wizji, dojrzałam ścieżkę, szlak wiodący naprzód.

Jednak twarde realia życia szybko sprowadzały Rosę na ziemię. Postanowiła jednak pójść za głosem instynktu, odruchem przetrwania i uciec do Paryża, miejsca jej przeznaczenia. Rok 1946 – Paryż mimo zniszczeń wojennych wciąż był pięknym miastem. Rosa miała to szczęście, bowiem dzięki talentowi znalazła się w świecie mody jako krawcowa w pracowni …Christiana Diora a następnie modelka, asystentka, muza mistrza. Akcja powieści nabiera szybkiego tempa, chłonęłam strona po stronie, jak Rosa robi oszałamiającą karierę w Paryżu jej projekty oczarowują kobiety. Bohaterka podróżuje po świecie, na jej drodze los stawia fascynujących mężczyzn: wspomnianego już Diora, chemika Charles’a, muzyka Izzy’ego, dewelopera Jima. Jednak bolesne przeżycia osobiste, trudne wybory życiowe, tęsknota sprawiająca ból za kimś bliskim sprawiają, że Rosa rzuca się w wir pracy w eleganckim świecie mody i osiąga spektakularne sukcesy. Złote okresy w życiu, wielka światowa kariera bohaterki przeplatają się z wydarzeniami bolesnymi z przeszłości czy z życia osobistego jak choroba męża. I już do końca powieści przeszłość będzie największą przeszkodą na drodze do szczęścia bohaterki.

Czy Rosa stawi czoła przeciwnościom losu? Czy znajdzie kogoś, kto potrafi ją zrozumieć i pomoże uporać się z demonami przeszłości. Tego dowiecie się z powieści.

Absolutnie zgadzam się z rekomendacją ze skrzydełka, ze rosa, utalentowana bohaterka „Krawcowej z Paryża” uszyła dla mnie historię pełną emocji, niezwykłych sekretów, przepięknych miejsc, ponadczasowej elegancji i mężczyzn, wśród których będzie ten jedyny… Książka należy do tych z cyklu nieodkładanych na później. Czyta się z zapartym tchem, przeżywając całą paletę emocji i uczuć. Czytelnik bez problemu wchodzi do świata przedstawionego, by towarzyszyć bohaterce, podróżować po świecie: Paryż, Włochy, Brazylia, USA. Świetnie wykreowani bohaterowie i ich frapujące historie życia urzekają. Jest to powieść o różnych obliczach miłości, o relacjach w rodzinie, o sile przyjaźni, o tym, jak upiory przeszłości przeszkadzają nam na drodze do pełni szczęścia. Autorka uświadamia nam także, żebyśmy unikali zbyt pochopnego osądzania ludzi. Człowiek nieprzyzwoicie bogaty może też mieć serce i niesamowite pokłady wrażliwości, empatii. Nie da się wszystkiego kupić za pieniądze. Powieść dostarcza nam też wiedzy, smaczków ze świata mody dotyczących dodatków, akcesoriów do pięknych i eleganckich kreacji: zapachów, kultowych perfum, szminek, lakierów do paznokci, kremów. A to wszystko jest napisane lekkim stylem, pięknym, eleganckim językiem pełnym emocji i uczuć.

Zakończenie powieści jest zaskakujące. Czasem warto w życiu zaryzykować i postawić wszystko na jedną kartę w imię miłości.

Pomaluj usta ulubioną szminką, włóż sukienkę „na specjalną okazję, zapal aromatyczną świecę, nalej sobie lampkę wina albo zrób filiżankę herbaty i sięgnij po najpiękniejszą książkę tej jesieni. Wieczór od razu stanie się wyjątkowy…

Życzę Wam wielu wspaniałych przeżyć i doznań podczas lektury.

Wydawnictwo Otwarte bardzo dziękuję egzemplarz recenzyjny.

Książki

„Tajemnica z przeszłości” – Sylwia Kubik (recenzja przedpremierowa!)

30 sierpnia, 2021 by
Read More
tajemnica z przeszłości

Sylwia Kubik, Tajemnica z przeszłości, Wydawnictwo Otwarte 2021.

Nasza teraźniejszość budowana jest na fundamentach przeszłości. To, co wczoraj, ma wpływ na to, co dzisiaj. Sprawia, że czujemy radość, wdzięczność, ale i strach czy niemożliwy wręcz do wyrażenia smutek. Sylwia Kubik staje wśród żuławskich łąk, zerka na bohaterów zza starych domów. I patrzy. Przygląda się, jak sobie radzą z tym, co im zgotowała. Z przeszłością. I czuwa, by ich fundamenty nie uległy zniszczeniu.

„Tajemnica z przeszłości” to drugi tom serii żuławskiej. Krok do miłości zrobiony, pora na… powrót do przeszłości i odsłonięcie bardziej lub mniej mrocznych tajemnic. W recenzji poprzedniego tomu pisałam, że ten cykl jest życiowy – aż do bólu, i zdanie podtrzymuję. W cieniu żuławskich wierzb nie ma miejsca na sentymenty. Jest życie. Nie czarno-białe. Kolorowe. Jasne, ciemne. Czasem niebo jest błękitne, czasem przykryte szarymi chmurami. Czasem razem z bohaterami wygrzewamy się w słońcu, czasem z nadzieją wyglądamy końca burzy.

Co słychać u dobrze znanych z powieści „Krok do miłości” postaci? Ewa budzi się do życia. U boku Kamila stara się zapomnieć o przeszłości i kawałek po kawałku odkrywa siebie – swoje wnętrze, (kobiece) pragnienia. Poznaje historię rodziny, która miała wpływ na wybory jej mamy. Z niepewnością smakuje prawdziwej miłości – opartej na zaufaniu, poczuciu bezpieczeństwa. Niczym żółwik powoli wysuwa łebek ze skorupki i z niedowierzaniem rozgląda się po Żuławach. Uczy się przyjmować ludzką dobroć, słowa otuchy. Do czasu. Przychodzi moment, przychodzi człowiek, gdy nad jej głowę nadciągają czarne chmury. Momentalnie się chowa, odgradza. Nikt nie nauczył jej inaczej. Sama zostaje z tajemnicą z przeszłości…

Kamil próbuje w swych ramionach schować Ewę – osłonić ją przed tym, co złe; pokazać to, co dobre i piękne. Dziewczyna chowa się przed nim i nie potrafi się przełamać przed bliskością – i fizyczną, i duchową. Nagość – przede wszystkim ta oznaczająca obdarcie się ze wszystkich tajemnic i opowieści o przeszłości, wydaje się ponad jej siły. Kamil próbuje to zrozumieć, a właściwie tak mu się wydaje, bo przypomina dom budowany na piasku – wystarczy wichura, jedno słowo, które wywoła wiatr w jego sercu, a drzwi do tego serca zamykają się przed Ewą…

Autorka niełatwe zadanie postawiła również przed siostrą Kamila. Anastazja – dosłownie – musi uciekać. Przed spojrzeniami pełnymi pogardy, przed słowami ostrzejszymi niż nóż, przez oskarżeniami ludzi, których uważała za bliskich. Jej codzienność – koleżanki, imprezy, social media – to przestaje mieć znaczenie. Jej dom – rzeczywistość, jaką znała – runęła. Jedzie na Żuławy i tam szuka miejsca dla siebie – by poznać własne serce, własną babcie i własne korzenie.

„Tajemnica z przeszłości” to książka do pożarcia. Dwa wieczory – dłużej nie byłam w stanie się nią delektować. Nie mogłam. Zbyt wiele się działo. Zbyt wiele słów padało. Zbyt wiele spraw domagało się wyjaśnienia. Zbyt wiele aniołów przylatywało do żuławskiej gospody. Zbyt wiele diabłów próbowało deptać ich śnieżnobiałe pióra… Sylwia Kubik znów wywołała na mojej twarzy uśmiech. Znów w oczach stanęły łzy. Ta książka jest tak samo prawdziwa, jak uczucie i emocje, które wywołuje.

Miłość i przyjaźń bledną w cieniu sekretów. Tracą swój blask. Na zawsze czy na chwilę? Co okaże się silniejsze – uczucia czy przeszłość? Czy każda próba musi być dla związku tą generalną? I co oznacza udaną premierę – ratowanie relacji za wszelką cenę czy poszukiwanie własnej drogi? A może to tylko maska? Może najważniejsze dla człowieka wartości rozbłysną jeszcze większym, silniejszym światłem, które oślepi intrygantów, kłamców, niedowiarków?

Przekonajcie się sami, sięgając po „Tajemnicę z przeszłości” – premiera 1 września.

Książki

„Krok do miłości” – Sylwia Kubik

5 sierpnia, 2021 by 1 Comment
Read More
krok do miłości sylwia kubik recenzja

Sylwia Kubik, Krok do miłości, Wydawnictwo Otwarte 2021.
Seria Żuławska

Mówili, że to inna twarz Sylwii. Mówili, że Żuławy okażą się bardziej bolesne niż Powiśle. Mówili, że nie będzie tak sielsko jak w Brzozówce. Dobrze mówili. Ale był też ogrom wzruszeń i prawdy. Bo „Krok do miłości” wbrew tytułowi to nie jest lekki romans. To powieść o życiu. O jego blaskach i cieniach. O radości, wzruszeniach, ale i smutku, tęsknocie, braku spełnienia. I przede wszystkim o nadziei zaklętej w zielonym kolorze.

Nagłe zniknięcie matki, wychowywanie przez despotycznego ojca, toksyczny związek oparty na przemocy – Ewa nie miała łatwego życia. Gdy trafia do szpitala i z dnia na dzień zostaje bez środków do życia, postanawia o siebie zawalczyć. Zresztą, nie ma wyjścia… Wyjeżdża na Żuławy w poszukiwaniu domu po babci – jedynego miejsca, w którym, dosłownie, może znaleźć dach nad głową. Zamiast przytulnego domku zastaje jednak stare ściany, myszy, zimno i pustkę. Dom po babci przypomina jej serce… Puste, wystraszone, łaknące ciepła.

Wydaje się, że Żuławy to miejsce, w którym nie tylko Ewa zaczyna od nowa. Marcel, a właściwie Kamil, postanawia porzucić karierę programisty i wygodne życie w Warszawie. Otwiera gospodę i pokoje dla gości. Zanurza się w tradycji rodzinnych stron matki – poznaje smaki, zapachy. Poznaje też sekrety babki. Przez przypadek staje się właścicielem domu, w którym straszy. Domu, który dla mieszkańców jest symbolem niespełnionej miłości. Czy odczaruje to przeklęte miejsce?

Sylwia Kubik zaprasza nas do świata pachnącego lokalną kuchnią, szumiącego wierzbami. Bierze nas za rękę i prowadzi po krętych, żuławskich ścieżkach. Tak jak Ewa i Kamil potrzebujemy przewodników. Mamy do dyspozycji Bronka, przyjaciela babki Ewy; Matyldę – babcię właściciela gospody i Rozalię – pozornie surową, ale dobrą pracownicę gospody. To oni zdradzają nam pewne tajemnice. To oni pewne sekrety zatrzymują dla siebie. To oni parzą gorącą herbatę i serwują domowe słodkości. Przede wszystkim jednak to oni są jak schron dla zagubionych poszukiwaczy szczęścia. Służą radą, wsparciem, obecnością. Dają miłość i przypominają, że niekiedy potrzeba do niej tylko kroku…

„Krok do miłości” czytałam z wielką ciekawością i wzruszeniem. Jak wspomniałam we wstępie, to nie jest łatwa lektura. Ta książka momentami Was przeczołga emocjonalnie. Tak jak życie poturbowało Ewę. Ta dziewczyna wie, co znaczy ból fizyczny i psychiczny. Zna smak krwi w ustach, nieraz czuła na ciele siniaki. Ale bardziej od ran po razach ojca i ukochanego bolały te ślady na sercu i duszy. Nie zabliźniły się. Wręcz przeciwnie – powikłaniem stały się brak poczucia własnej wartości, lęk przed mężczyznami, strach przed nadchodzącym kolejnym dniem. Tracąc poczucie bezpieczeństwa, Ewa traci zaufanie do ludzi i świata. Niełatwo je odbudować.

To książka na dwa, trzy wieczory. Idealna towarzyszka weekendu. Wspaniała partnerka do refleksji o życiu. Akcja tylko pozornie toczy się niespiesznie. Każdy rozdział to kolejne pytania i kolejne (nie)pełne odpowiedzi. Kolejne wzloty i upadki. Kolejne łzy i nieśmiałe westchnienia. Kolejny strach i kolejna próba pokonania lęku.

„Krok do miłości” to kolejny krok w karierze Sylwii Kubik. Krok, którym udowadnia, że nie tylko sielskość jej w duszy gra. Wie, co to strach, paraliżujący lęk. Wie, jak istotna w pokonaniu trudności jest obecność drugiego człowieka. Wie, jak ważna w życiu jest miłość. Z niecierpliwością czekam na kolejny tom i kolejne kroki Ewy na drodze do szczęścia i miłości – do mężczyzny, Żuław i przede wszystkim do samej siebie. Premiera „Tajemnicy z przeszłości” już 1 września!

Książki

„Gdyby nie ty” – Colleen Hoover (recenzja przedpremierowa)

10 marca, 2020 by 1 Comment
Read More
gdyby nie ty

Colleen Hoover, Gdyby nie ty, Wydawnictwo Otwarte 2020.

Choć oczy mi się już zamykały, a telefon bezlitośnie odliczał pozostałe do budzika minuty, MUSIAŁAM doczytać tę książkę. Po prostu musiałam. Nie jestem jakąś wielką fanką Colleen Hoover, do tej pory przeczytałam tylko jedną jej powieść „Ugly love”. Ale „Gdyby nie ty” mnie ujęła. Zaciekawiła, wzruszyła, zdenerwowała… Wzbudziła całą  gamę emocji! Jeszcze dziś rano myślałam o tej historii, zachwalałam koleżance w pracy… Czy nie taka jest misja literatury obyczajowej? Czy nie po to są książki? By zanurzać się bez reszty w innym świecie? By całym sobą wchodzić w świat bohaterów, którzy ze strony na stronę stają się bliżsi? By żyć wewnętrznie daną opowieścią, zatrzymać na chwilę refleksji, a czasem nawet zrobić wewnętrzny rachunek sumienia? Zdaję sobie sprawę z faktu, że Twoja definicja powieści z gatunku tzw. literatury kobiecej może być inna. Ale moja jest właśnie taka i „Gdyby nie ty” spełnia każde z wymienionych kryteriów.

Matka, córka, zdrada, tragedia, sekrety…

Gdyby nie ona, moje życie wyglądałoby inaczej. Gdyby nie on, nie dałabym sobie rady. Gdyby nie ty… Gdyby nie córka, przyszłość Morgan wyglądałaby inaczej. Nie planowała ciąży w młodym wieku i szybkiego ślubu. Teraz jest zdeterminowana, żeby uchronić Clarę przed błędami, które sama popełniła. Gdyby nie matka, Clara mogłaby iść do przodu. Według niej Morgan staje się coraz bardziej zgorzkniała i zupełnie brak jej spontaniczności. Clara nie chce być taka jak ona. Gdy tragiczny wypadek dotyka ich rodzinę, życie kobiet wywraca się do góry nogami. Morgan znajduje wsparcie u ostatniego mężczyzny, po którym by się tego spodziewała. Clara zwraca się do chłopaka, z którym nie mogła się kontaktować. Dla jednej i drugiej to relacje okupione dylematami i trudnymi decyzjami. Czy zakazane uczucia zdołają przetrwać?

No dobra, wkleiłam Wam opis wydawniczy. A jak sama w kilku słowach streściłabym tę powieść? „Gdyby nie ty” to historia o trudnej relacji matki i córki. O rodzinnej tragedii, która burzy dotychczasowy ład i niszczy życie kilku osób. O zdradzie – nie tylko tej damsko-męskiej. O smaku pierwszej miłości i pierwszego odrzucenia. Wreszcie o lękach, ale i o trosce. O tym, że ukrywanie prawdy może przynieść więcej szkody niż pożytku.

„Gdyby nie ty” – książka dla matki, książka dla córki

Lady Margot napisała, że to powieść dla kilku pokoleń kobiet. Zgadzam się z Małgosią. To bowiem lektura dla matki, córki, siostry, przyjaciółki… Bohaterkami, a zarazem narratorkami powieści, są matka i córka. Tak różne, a tak podobne… Córka, nie znając prawdy, niszczy łączącą ich relację. Matka, chcąc oszczędzić córce cierpień, sama boryka się ze swoim bólem. Rodzinne niedopowiedzenia i tajemnice wpływają także na życie uczuciowe i intymne kobiet. Nie do końca tak, jakby tego oczekiwały…

„Gdyby nie ty” to książka pełna emocji, które nie opuszczają czytelnika nawet po zakończeniu lektury. To powieść o różnych odcieniach miłości, barwach przyjaźni a także mroku zdrady. To historia dojrzałej kobiety, matki, która nie potrafi podnieść się po wielkiej tragedii, a w życiu uczuciowym zachowuje się jak dziecko. To historia nastoletniej córki, która chce dojrzale wejść w pierwszą poważną relację.

Co łączy 17-latkę i 34-latkę? Oprócz więzów krwi więcej, niż myślicie. W końcu wszyscy, niezależnie od wieku, pragniemy miłości i poczucia bezpieczeństwa.

Już jutro premiera „Gdyby nie ty”. Warto zapamiętać tę datę i ten tytuł.

Książki

„Milion odsłon Tash” – Kathryn Ormsbee (recenzja przedpremierowa!)

8 sierpnia, 2017 by 4 komentarze
Read More
 

 

Z wielką radością dzielę się z Wami informacją, że kolejne wydawnictwo obdarzyło mnie zaufaniem. Dziękuję! Współpracę z Wydawnictwem Otwartym rozpoczęłam lekturą powieści Kathryn Ormsbee Milion odsłon Tash. To historia o internetowej sławie, vlogowaniu i życiu amerykańskich nastolatków. Książka tylko dla młodzieży? Absolutnie nie. Porusza tematy ważne i dla rozpoczynających dorosłe życie, i dla tych, którzy dowodem osobistym posługują się od dawna. W końcu zdrowie, rodzina i Internet dotyczą nas niezależnie od wieku.
 
 Czterdzieści trzy tysiące dwieście osiemdziesiąt siedem – ta liczba na zawsze zmienia życie nastoletniej vlogerki Tash. Lajki, obserwatorzy, komentarze to chleb powszedni dla Nataszy. Licealistka, platonicznie zakochana w Lwie Tołstoju, którego uważa za swój autorytet i inspirację, jest reżyserką i współautorką serialu internetowego. Razem z przyjaciółmi tworzy współczesną adaptację najważniejszej powieści swojego mistrza Anna Karenina. Uznanie ze strony popularnej w środowisku bloggerki sprawia, że z dnia na dzień produkcja pt. Nieszczęśliwe rodziny zdobywa morze fanów. Życie Tash zmienia się o sto osiemdziesiąt stopni, bo jak wiadomo sława to nie tylko blaski, ale i cienie… Popularność, nowe znajomości, sława i hejt – dziewczynie trudno odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Cierpią na tym jej rodzina i przyjaciele. Nastolatka staje przed poważnymi wyborami. Czy podejmie właściwie decyzje?
 
Głównej bohaterki Tash nie da się nie lubić. Niezwykle pozytywna, ambitna i obowiązkowa całym sercem oddaje się filmowej pasji. Dzięki niej, Jack oraz aktorom występującym w serialu czytelnik poznaje kulisy kręcenia internetowych produkcji. Wbrew pozorom to ciężka i odpowiedzialna praca, a i okoliczności bywają niesprzyjające – rodzinne kłopoty, choroba, trudne decyzje… Podczas dni zdjęciowych dziewczyna staje przed poważnym wyborem – kierunku studiów i uczelni. Myślę, że wielu czytelników przypomni sobie własne pomaturalne rozterki.
 
Należy podkreślić, że na przykładzie Tash autorka udowadnia, że życie nastolatków nie kręci się tylko wokół Internetu, a wielu z nich ma naprawdę poważne problemy. Muszę przyznać, że Milion odsłon Tash to pierwsza w mojej czytelniczej karierze książka, w której zetknęłam się z aseksualizmem i heteroromantyzmem. Tash podobają się mężczyźni i… na tym koniec. Do żadnego nie czuje seksualnego pociągu. Płcią przeciwną interesuje się tylko platonicznie. Czy znajdzie zrozumienie u bliskich i nowego znajomego? W książce, dzięki rodzicom Natashy, zostaje poruszony również aktualny w dzisiejszych czasach temat emigracji. Czy istnieje złoty środek na radzenie sobie z tęsknotą za bliskimi i ojczyzną?
 
Pisana w pierwszej osobie historia Tash adresowana jest nie tylko do młodzieży. Opowieść koncentruje się nie wokół Internetu i świata wirtualnego, a wokół ludzi, którzy go tworzą. Wokół ich problemów, dylematów, codzienności… Książkę czyta się bardzo szybko. To idealna propozycja na wakacyjne popołudnie. Polecam!
 
Wydawnictwu dziękuję za egzemplarz!
 
tytuł: „Milion odsłon Tash”
autor: Kathryn Ormsbee
wydawnictwo: Moondrive (Otwarte)
liczba stron: 352
premiera: 17.08.2017 r.
Książki

„Pierwsza przychodzi miłość” – Emily Giffin

30 października, 2016 by
 
Agata,
Daniela i Tosia z serii „Czary codzienności” mojej ulubionej autorki Agnieszki
Krawczyk mogą być dla Czytelniczek wzorem do naśladowania. Nie tylko się
kochają, ale także i przyjaźnią. Wspierają się i kibicują na każdym kroku. Dla
siebie nawzajem są gotowe na wielkie życiowe zmiany. To idealne siostry. Jednak
w literaturze, jak w życiu, nie zawsze jest idealnie. Emily Giffin w swojej powieści Pierwsza przychodzi miłość udowadnia,
że więzi nie gwarantują wzorowych relacji. Potrzebne są: szczerość, chęci i
zrozumienie. I przede wszystkim miłość.
Głównymi
bohaterkami historii są siostry, Josie i Meredith. Kilkanaście lat temu
przeżyły traumę – ich starszy brat Daniel, wzór do naśladowania i duma rodziny,
zginął w wypadku samochodowym. Od tamtej pory życie sióstr jest dalekie od
ideału. Tragedia i niewyobrażalna strata zamiast zbliżyć do siebie żałobników, ich
podzieliły. Rodzice się rozwiedli, a siostry nie potrafią się porozumieć. Wydaje
się, że oprócz genów i wspólnych wspomnień z dzieciństwa niewiele je łączy.
Josie
jest zbliżającą się do czterdziestki bezdzietną singielką. Pracuje w szkole
jako nauczycielka w pierwszej klasie. Mieszka z przyjacielem Gabe’em i psem
przygarniętym ze schroniska. Choć robi to, co chce i nikt, i nic jej nie ogranicza,
nie czuje się szczęśliwa. Rozpamiętuje zakończony przed laty związek i marzy o
dziecku. Wierzy, że wraz z malutką istotką w jej życiu wreszcie pojawi się
szczęście. 
Meredith
wyszła za mąż za przyjaciela zmarłego brata i urodziła córeczkę. Choć śniła o
karierze aktorskiej, ostatecznie została prawnikiem. Wydaje się, że wiedzie
szczęśliwe i ustabilizowane życie. To tylko pozory, świat wykreowany na
portalach społecznościowych. Meredith w przeciwieństwie do siostry robi to, co
należy, a nie to, czego pragnie. Regularnie korzysta z usług psychoterapeutki i
biernie patrzy, jak jej małżeństwo się rozpada. 
Relacje
sióstr i ich życie osobiste mogą naprawić tylko szczere rozmowy i powrót do
przeszłości. Przeszłości ściśle związanej z bratem i jego tragiczną śmiercią.
Przeszłości, o której nie mówią i której unikają. Czy zdecydują się stawić
czoło wspomnieniom? Czy zdecydują się powiedzieć prawdę, która tak bardzo boli?
Powieść,
oprócz prologu z narratorem wszechwiedzącym, pisana jest w pierwszej osobie
liczby pojedynczej. Raz narratorem jest Josie, raz Meredith. Taki zabieg pozwala
poznać historię z obu stron. Dzięki temu czytelnik poznaje punkt widzenia i
jednej, i drugiej siostry. 
Choć
Pierwsza
przychodzi miłość czyta się szybko, to nie jest łatwa i lekka historia.
Przysłowie mówi, że „z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciu”. To zdanie
świetnie odzwierciedla relacje bohaterów powieści. Moim zdaniem autorka w
fenomenalny sposób opisała kobiece, niekiedy skrajne emocje i skomplikowane
relacje międzyludzkie. Udowodniła, że nie można budować przyszłości bez
zamknięcia przeszłości, a spełnienie marzeń nie zawsze jest źródłem szczęścia.
Szczęście daje miłość – rodzinna lub/i partnerska. Bez niej każda życiowa
układanka prędzej czy później się rozpada. Choć nie zawsze przychodzi pierwsza,
jest najważniejsza.
liczba stron: 436
Wydawnictwo Otwarte: http://otwarte.eu/book/pierwsza-przychodzi-milosc