by 
Wspomnienie
rodzinnego domu i osób, które go tworzyły, jest naszym drogowskazem na dorosłe
życie.
piękna, poruszająca i trzymająca w napięciu powieść Ilony Gołębiewskiej, to
literacka podróż do świata beztroskiego dzieciństwa oraz do domu pełnego miłości i dającego poczucie
bezpieczeństwa. Niezwykli ludzie, zaskakujące wydarzenia i tajemnica sprzed lat
sprawiają, że nie sposób oderwać się od tej książki.
Niektórych
marzeń nie da się spełnić. To właśnie w momencie odkrycia tej brutalnej prawdy
zaczyna się dorosłość.
Alicja Pniewska, główna bohaterka historii, ma wszystko: męża, dom, pracę… To
tylko pozory. Małżeństwo kobiety się rozpada, następnie traci pracę i dach nad
głową. Postanawia uciec z Warszawy do starego rodzinnego domu, który, z niewiadomych przyczyn, opuściła
po śmierci ukochanych dziadków.
Stary
drewniany dom stojący na środku podwórka. Jej dziecięce serce podpowiadało, że
nie ma na świecie piękniejszego domu, a smutek, strach, ból, zmartwienia zawsze
zostają za progiem drewnianych drzwi. Oaza spokoju, jej przystań na złe dni i
miejsce, gdzie ma wszystkich, których tak bardzo kocha.
malowniczym Pniewie. Czuje, że to idealne miejsce do odzyskania równowagi,
znalezienia duchowego ukojenia u boku dobrych ludzi. Jej rodziną stają się:
przyjaciele dziadków, koleżanka, z którą bawiła się w dzieciństwie oraz mały
Michałek, którego tragiczna przeszłość całkowicie zmienia podejście Alicji do
życia. Bohaterka, dotąd samotna i zaszczuta przez męża, na nowo odkrywa piękno
relacji rodzinnych i bezinteresownej pomocy. Na nowo odkrywa także potęgę
prawdziwej miłości oraz utracone poczucie własnej wartości i kobiecości.
Strach
to wytwór naszych myśli. Sami wywołujemy swój strach, ponieważ nie radzimy
sobie z tym, co obce i nieznane. Odwaga to nic innego jak panowanie nad nim.
i aurę, nocy na drodze Alicji staje postrach wioski – Dziad. To legendarny
uczestnik wydarzeń, które kilkadziesiąt lat temu wstrząsnęły Pniewem. Stroni od
ludzi, którzy, z niewiadomych dla Alicji przyczyn, potępiają go i nie akceptują. Bohaterka
otrzymuje od niego pamiętnik swojego ukochanego dziadka. Niedługo potem,
podczas porządków, znajduje dokument, który burzy jej przeszłość i wizerunek
idealnej rodziny. Czy uda jej się odkryć tajemnicę do końca? Czy nauczy się z
nią żyć? Jaki wpływ na jej życie uczuciowe będzie miał sekret? Sami musicie się
o tym przekonać.
Miłość
przybiera różne maski. Każdy z nas marzy o wielkiej, spełnionej miłości z tą
jedyną osobą, która przejdzie z nami przez życie, trzymając nas za rękę. Jest
też miłość zawiedziona, przynosząca człowiekowi wielki zawód i ból, z którym
walczy się potem lata. Do tego można dodać miłość bezgraniczną, którą
najwyraźniej widać w miłości matki do dziecka, chociaż, jak pokazuje życie, i
ten rodzaj miłości może być fałszywy. A co z miłością szaloną, która niesie ze
sobą niszczącą siłę? Czy to w ogóle jest miłość?
z wielkim zainteresowaniem. Lektura tej wielowątkowej powieści była prawdziwą
przyjemnością. Czytelnik poznaje nie tylko Alicję, ale również mieszkańców
Pniewa. Większości z nich nie sposób nie lubić. Historia pisana jest pięknym
językiem, co widać już po przytoczonych przeze mnie fragmentach książki, a magiczne
opisy poruszają wyobraźnię (szczególnie
tytułowej posiadłości i przyrody). Autorka, nie licząc prologu i epilogu,
prowadzi narrację pierwszoosobową, co pozwala jeszcze lepiej poznać główną
bohaterkę.
magiczna opowieść o marzeniach, która niczym dobry kryminał trzyma w napięciu do ostatniej strony. Idealna
dla miłośniczek tzw. literatury kobiecej na jeden, góra dwa wieczory. Bawi, wzrusza i porusza. Zabiera czytelnika w niesamowitą podróż – do
krainy dzieciństwa i rodzinnego domu. Daje wiarę i nadzieję na to, że nigdy nie
jest za późno, by zacząć od nowa.
Każda
noc, każdy zły czas, złe wydarzenia i źli ludzie są po to, by przynieść nam
nowy dzień, czyli nowe nadzieje, nowe szanse, nową miłość i nowych ludzi, dla
których będziemy całym światem.
do recenzji J
